Milli Entegrasyon Bağlamında Dilsel Homojenliğin Devlet Politikası: Küresel Modeller ve Günümüz Tehditleri

44 34

Özet

Bu makalede, Çin, Endonezya ve Baltık ülkeleri (Letonya, Litvanya, Estonya) bağlamında ulusal dillerin homojenleştirilmesi ve ulusal entegrasyon politikaları ele alınmaktadır. Farklı tarihi ve kültürel kökenlere rağmen, bu ülkeler ulusal dili teşvik etmeye yönelik yasal düzenlemeler, eğitim programları ve diğer girişimler gibi benzer mekanizmalar kullanmaktadır. Ortak noktalar arasında ulusal dillerin anayasal ve hukuki açıdan güçlendirilmesi, ilkokuldan itibaren zorunlu dil eğitimi ve dil politikalarının toplumsal entegrasyon ve ulusal kimlik gelişimi için kullanılması yer almaktadır. Bununla birlikte, yaklaşımlar ve sonuçlar arasında önemli farklılıklar bulunmaktadır. Çin'in politikası, bölgesel farklılıkların giderilmesi ve etnik azınlıkların asimilasyonuna odaklanırken, Endonezya'nın yaklaşımı, çok etnik yapıya sahip nüfusunu tarafsız Endonezya dili aracılığıyla birleştirmeye yöneliktir. Baltık ülkeleri ise Sovyet dönemindeki Ruslaştırmadan sonra ulusal dillerini yeniden canlandırmaya odaklanmıştır. Etnik azınlıkların tepkisi farklılık göstermiştir: Çin'de güçlü bir muhalefet, Endonezya'da ılımlı bir onay ve Baltık ülkelerinde ciddi sorunlar yaşanmıştır. Ekonomik açıdan, ulusal dil bilgisi tüm bölgelerde önemli bir yere sahiptir, ancak yalnızca az sayıda nüfus grubu dil engelleri nedeniyle marjinalleşmektedir. Bu analiz, etkili sosyal entegrasyon ve ekonomik kalkınma için dil politikalarının yerel bağlama ve kültürel özelliklere uyarlanmasının gerekliliğini vurgulamaktadır.