ПОЛИЭТИЛЕН МАТРИЦАСЫНДАҒЫ МЕТАЛЛ ОКСИДТЕРІНІҢ НАНОБӨЛШЕКТЕРІН (Cu2O, Fe2O3, ZnO) СИНТЕЗДЕУ ЖӘНЕ ФИЗИКА-ХИМИЯЛЫҚ ЗЕРТТЕУ

113 62

Аңдатпа

Бұл мақалада полиэтилен матрицасындағы металл оксидтерінің нанобөлшектерін (Cu₂O, Fe₂O₃, ZnO) синтездеу және физика-химиялық зерттеу ұсынылған.

Наноматериалдарды алудың қарқынды дамып келе жатқан әдістерінің ішінде органикалық полимер матрицалары мен әртүрлі қосылыстардың нанобөлшектері негізінде композициялық материалдарды алу әдістеріне көп көңіл бөлінеді. Металдар мен жартылай өткізгіштердің наноөлшемді бөлшектері бар материалдар, соның ішінде оксидтер, сульфидтер және т.б. ерекше орын алады. мұндай материалдар электронды-энергетикалық құрылымға сәйкес "кванттық нүктелер"негізінде материалдар ретінде сипатталады. Нысанның (бөлшектің) мөлшері L_dB - ге (L_dB-де Бройльдің толқын ұзындығы) төмендеген кезде электрондардың энергетикалық спектрі өлшемді кванттаудың дискретті деңгейлері жүйесіне айналады. Нәтижесінде нанообъектілер кванттық денелерден (нүктелерден) еш айырмашылығы болмайды.

Айта кету керек, "кванттық нүктелер" бойынша эксперименттік және теориялық жұмыстардың көбеюіне қарамастан, нанобөлшектердегі электронды өзара әрекеттесу механизмі және олардың спектрлік қасиеттерінің табиғаты әлі де толық түсінуден алыс. Қасиеттері жақсы зерттелген массивті (блоктық) жартылай өткізгіш металл оксидтерінен айырмашылығы, тиісті оксидтердің нанобөлшектерінің қасиеттері іс жүзінде зерттелмеген күйінде қалады.

Бұл жұмыстың практикалық маңыздылығы металдардың жартылай өткізгіш оксидтері мен жоғары қысымды полиэтилен негізінде жаңа нанокомпозиттік материалдарды алу болып табылады. Қарапайым және арзан технологияны қолдану бірегей электрофизикалық және оптикалық қасиеттері бар нанокомпозиттерді алуға мүмкіндік береді. Физика-химиялық қасиеттерді зерттеудің жаңа нәтижелері қазіргі нанохимияның негізгі мәселелерінің бірі болып табылатын 10 нм және одан кіші бөлшектердің белсенділігін басқаратын заңдылықтарды түсінуді кеңейтеді. Синтезделген жаңа наноматериалдар ғылым мен техниканың әртүрлі салаларында кеңінен қолданыла алады, өйткені нақты жұмыста көрсетілгендей, нанобөлшектер мен оларға негізделген материалдардың қасиеттерін бөлшектердің орташа мөлшері, олардың матрицадағы концентрациясы сияқты әртүрлі параметрлерді өзгерту арқылы басқаруға болады.