Turkish Basis in Toponimization System
Keywords:
toponymy, toposystem, property names, urbanonymy, Turkic basis, etymology, intralinguistic factor, Kazakhstan.Abstract
Recently, three major processes are taking place in the urban space of the capital: 1) the process of national transonymization, ie the implementation of the names of newly established, renamed objects on the memorial principle (including national memoranda); 2) historical and cultural process; that is, the reproduction of object names in the nature of a national cultural symbol; 3) the process of national toponymization, ie the acquisition of common nouns. The main purpose of the article is to reveal and identify the Turkic basis of the layer of onyms
formed as a result of this process of toponymization – one of the most productive internal resource
development in the urban space of the capital. That is, by conducting an etymological analysis of
the system of urbanonymy, to show that the main source of optimized units belongs to the group of
Turkic languages.
In the process of toponymization in the space of urbanism of the capital, the share of internal
resource development is predominant, ie most of the layer of onyms on its onomastic map was
formed as a result of the Turkic basis. As a result, the urban design of the capital of Kazakhstan has
become the only historical and cultural center that meets the principles of language policy and
naming / renaming of the Republic of Kazakhstan. And we understand that the definition of the
layer of onyms in the laws of naming the internal objects of the city will be revealed in more depth
by conducting a diachronic study of them.
References
Суперанская А.В. Общая теория имени собственного. – Москва: Наука, 1973. – 367 с.
Жанұзақ Т. Қазақ ономастикасы: жетістіктері мен болашағы. – Алматы: Азия, 2004. – 128 б.
Никонов В.А. Этнография и ономастика (на материале Украины) // Советская этнография. – 1971. – №5. – С. 25-36.
Жанұзақ Т. Жер-су атаулары (этимологиялық анықтамалық). – Алматы: Өнер, 2011. – 496 б.
Әбдірахманов А. Топонимика және этимология. – Алматы: Ғылым, 1975. – 207 б.
Астана ономастикасы. – Астана: Астана полиграфия, 2012. – 248 б.
Комарова З. Методология, метод, методика и технология научных исследований в лингвистике. – Екатеринбург: УрФУ, 2012.
[Электронды ресурс]. URL: http://astana.gov.kz/ [Қаралған күні: 05.10.2020].
Қашқари М. Түрік сөздігі. Үш томдық. Т. 3. – Алматы: ХАНТ, 1998. – 600 б.
Қазақ әдеби тілінің сөздігі. Он бес томдық. – Алматы: Арыс, 2006, 1-том. – 752 б.
Қашқари М. Түрік сөздігі. Үш томдық. Т. 1. – Алматы: ХАНТ, 1997. – 590 б.
Сыздықова Р. Сөздер сөйлейді (Сөздердің қолданылу тарихынан). – Алматы: Санат, 1994. – 272 б.
Астана көшелері. Улицы Астаны. Жинақ. – Алматы: Сардар, 2011. – 376 б.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі. – Алматы: Дайк-Пресс, 2008. – 968 б.
Қазақ әдеби тілінің сөздігі. Он бес томдық. 2-том. – Алматы: Арыс, 2006. – 744 б.
Қазақ әдеби тілінің сөздігі. Он бес томдық. 3-том – Алматы: Арыс, 2007. – 744 б.
Қазақ әдеби тілінің сөздігі. Он бес томдық. 5-том – Алматы: Арыс, 2007. – 752 б.
Сулейменов О. Язык письма. Взгляд в доисторию – о происхождении письменности и языка малого человечества. – Алматы: Рим, 1998. – 497 с.
Древнетюркский словарь. – Ленинград: Наука, 1969. – 677 с.
Қазақ әдеби тілінің сөздігі. Он бес томдық. 6-том. – Алматы: Арыс, 2007. – 752 б.
Қазақ әдеби тілінің сөздігі. Он бес томдық. 12-том. – Алматы: Қазақ энциклопедиясы, 2011. – 752 б.
Қазақ әдеби тілінің сөздігі. Он бес томдық. 14-том. – Алматы: Қазақ энциклопедиясы, 2011. – 800 б.
[Электронды ресурс]. URL: http://egemen.kz [Қаралған күні: 25.10.2019].
