‘PIERRE VE JEAN’ İLE ‘MATMAZEL FİFİ’ ÖRNEĞİNDE GUY DE MAUPASSANT ÖYKÜCÜLÜĞÜ HAKKINDA BİR DEĞERLENDİRME

185 191

Özet

Yaşanmış veya yaşanması mümkün olan olayları mekân ve zaman çerçevesinde ele alarak gelişen olay hikâyeciliği, 19. yüzyılın ikinci yarısında Guy de Maupassant’ın eserleriyle modern örneklerini vermeye başlamıştır. Romanları ve diğer eserlerine oranla özellikle öyküleriyle tanınan Maupassant, Flaubert aracılığıyla Emile Zola, Daudet ve Huysman ile tanışmış Fransız edebiyatının öykü geleneğine katkıda bulunmuştur. Özellikle doğduğu ve büyüdüğü çevrenin motiflerini hikâyelerine aktaran yazar, Türk edebiyatında da Ömer Seyfettin başta olmak üzere birçok yazarı etkilemiştir. Olay hikâyeciliğinin temelini oluşturan mekân ve karakter birlikteliği, yazarın öykülerinde ön plana çıkmaktadır. Ayrıca Alman filozof Schopenhauer’in etkisiyle karamsar bir dünya görüşü ile öykülerine yön veren Maupassant’ın bu yaklaşımı kahraman tahlilinde etkili olmuş, doğup büyüdüğü çevre eserlerine yansımıştır.
Bu çalışmanın amacı; vaka temelli ele alınan serim, düğüm ve çözüm planlarıyla bir olayı sonuçlandırılmış şekilde aktararak dünya edebiyatında olay öykücülüğü şeklinde adlandırılan hikâye tarzının çerçevesinde, Guy de Maupassant’ın ‘Pierre ve Jean’ ile ‘Matmazel Fifi’ adlı eserlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesidir. Çalışmada, Maupassant’ın karakteristik hikâyeciliğinin desenlerini içeren bu iki eser, nitel araştırmada veri analizi yöntemlerinden doküman incelemesi ile değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda, ele alınan eserlerde Maupassant’ın öykücülüğünün örnekleri olan karakter analizi, doğa – mekân ilişkisi ve realist üslup unsurları tespit edilmiştir.